به نقل از «ورزش 3»

مسی: فرانسه دوستم ندارد ولی من امباپه را دوست دارم

تاریخ انتشار: ۳۰ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۳۰۴۹۰

به گزارش "ورزش سه"، میگل گرانادوس، بازیکن و کمدین مشهور آرژانتینی، موفق شد هموطن بزرگش لیونل مسی را راضی کند تا در مصاحبه‌ای مفصل با او شرکت کرده و درباره مسائل مختلفی که در ماه‌های اخیر با آنها روبرو بوده صحبت کند.

مصاحبه مسی با این بازیگر آرژانتینی در کانال یوتیوب او Olga En Vivo پخش شده است. مسی در این مصاحبه از برخورد پاری سن ژرمن با او بعد از فتح جام جهانی گلایه کرده و درباره رضایتش از پیوستن به اینترمیامی می‌گوید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او همچنین برنامه عادی زندگی‌اش در شهر میامی و رابطه صمیمانه‌ای که با سه فرزندش دارد را توضیح داده و درباره مساله‌ای که ذهن هوادارنش را به خودش مشغول کرده یعنی زمان بازنشستگی اسطوره دنیای فوتبال صحبت می‌کند.

در ادامه متن مصاحبه لیونل مسی با میگل گرانادوس را می‌خوانید:

لئو، در میامی خوش می‌گذرد؟
زندگی در اینجا به شکل متفاوتی جریان دارد. برای همین تصمیم گرفتم که در اروپا ادامه ندهم. با اینکه شخصیتم طوری است که دوست دارم دائما برنده بشوم و رقابت‌جویی در ذات من است ولی بالاخره به جایی می‌رسید که باید ریلکس‌تر باشید. نمی‌دانم که سطحم افت کرده یا نه ولی مثل همیشه برای بازی‌ها آماده می‌شوم و بازی می‌کنم. من حالا مسن‌تر شده‌ام و هزاران بازی را پشت سر گذاشته‌ام. بالا رفتن سن برای همه اتفاق می‌افتد و از آن گریزی نیست.

از بچه‌هایت بگو لئو
تیاگو بچه خیلی کم حرفی است ولی با مادرش خیلی راحت صحبت می‌کنم. ولی ماتئو واقعا پرحرف است و گاهی باید از دستش فرار کنید! از بس که حرف می‌زند. ولی سیرو درون‌گران‌تر است. او هم راحت حرف می‌زند ولی از خودش نمی‌گوید و بیشتر درباره بقیه صحبت می‌کند.

به فکر فرزند چهارم هستی؟
بله خیلی دوست داریم یک فرزند دیگر داشته باشیم. الان در حال بررسی هستیم ولی خیلی دوست داریم یک دختر داشته باشیم.

رابطه‌ات با بچه‌ها چطور است؟ خودت را پدر خوبی می‌دانی؟
بله فکر می‌کنم پدر خوبی هستم. سعی می‌کنم ارزش‌هایی که وقتی جوان بودم به من آموخته شده را به بچه‌ها منتقل کنم. من رویکرد باشگاهی که در آن بزرگ شده‌ام یعنی بارسلونا را دنبال می‌کنم. ارزش‌های بارسا خیلی مهمند.

به بازنشستگی فکر می‌کنی؟
به اینکه بعد از بازنشستگی چه می‌کنم فکر نکرده‌ام. به خود بازنشستگی هم فکر نمی‌کنم و دلم نمی‌خواهد فعلا به فکرش باشم چون الان از کارم لذت می‌برم. من قدم مهمی برداشتم و اروپا را ترک کردم و به اینجا آمدم ولی الان نمی‌خواهم به قدم بعدی فکر کنم. فعلا دوست دارم از آنچه دارم لذت ببرم.

خودت دوست داری بعد از بازنشستگی چکار بکنی؟
نمی‌دانم. من هر چیزی که به فوتبال ربط داشته باشد را دوست دارم. بچه‌ها را هم دوست دارم و دوست دارم بتوانم به آنها آموزش بدهم. البته ایده مدیریت ورزشی هم برایم جالب است ولی نمی‌دانم از کجا باید شروع کنم.

لئو، در جام جهانی 2026 هم بازی می‌کنی؟
نمی‌دانم به آن جام می‌رسم یا نه. قبلا هم این را گفته‌ام. فعلا درباره‌اش فکر نمی‌کنم چون تا آن روز خیلی مانده. ولی الان به کوپا آمه‌ریکا فکر می‌کنم. هدفم این است که با آمادگی خوب به کوپا آمه‌ریکا برسم. می‌دانم تورنمنتی عالی در پیش داریم.

از پاری سن ژرمن گلایه‌ای داری؟
من تنها بازیکنی بودم که وقتی به باشگاه برگشتم هیچکس به من تبریک نگفت. هر 25 بازیکن تیم ملی آرژانتین توسط باشگاه‌هایشان تحسین شدند، ولی من نه.

یک روز عادی‌ات در میامی چطور می‌گذرد؟
ساعت 7 صبح با بچه‌ها بیدار می‌شویم و صبحانه می‌خوریم. گاهی آنها را به مدرسه می‌برم و گاهی نه. صبحانه مثل بچه‌ها نان تست و شکلات صبحانه می‌خورم و بعد به باشگاه می‌روم چون ما زود شروع می‌کنیم. مثل همه تمرین می‌کنم و ساعت 1 بعد از ظهر به خانه برمی‌گردم. بعد ناهار می‌خوریم و چرتی می‌زنیم. بعد تلویزیون نگاه می‌کنیم، فیلم، سریال یا هر برنامه‌ای.

بچه‌ها فوتبال دوست دارند؟
آنها با فوتبال بزرگ شده‌اند و هر سه فوتبال را دوست دارند.

نزدیک‌ترین دوستانت چه کسانی هستند؟
من دوستانی دارم که به آنها اعتماد کامل دارم. یکی از بهترین دوستانم پسرعموی آنتونلا است که او باعث آشنایی ما شد. در تیم ملی از نسل قبل من با ماسکرانو و پوچو لاوزی و آگوئرو خیلی رابطه نزدیکی دارم. آگوئرو یکی از صمیمی‌ترین دوستان من است که البته از وقتی به میامی آمده‌ام فقط یک بار دیدمش.

ممکن است به فوتبال باشگاهی آرژانتین برگردی مثلا به نیوولز اولد بویز؟
اینکه از فوتبال باشگاهی آرژانتین لذت ببرم ایده‌ای است که همیشه در ذهنم بوده. دوست دارم به باشگاهی برگردم که بچگی‌ام را در آن گذرانده‌ام.

چه شد که به بارسا برنگشتی؟
اینطور شد دیگر. واقعیت این است که انتظارش را نداشتم. ولی معتقدم هیچ اتفاقی بی‌دلیل نمی‌افتد.

رابطه‌ات با کیلیان امباپه چطور رابطه‌ای است لئو؟
راستش را بخواهی دوستش دارم. ببین، بعد از فینال جام جهانی جوی که در فرانسه بود را می‌شد درک کرد. ما در کشوری بودیم که در فینال شکست‌شان داده بودیم و آنها ما را مقصر می‌دانستند. فکر می‌کردند به خاطر ما بوده که قهرمان جهان نشده‌اند.

منبع: ورزش 3

کلیدواژه: لیگ MLS آمریکا نقل و انتقالات اروپا دوست دارم بچه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۳۰۴۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اسیر در دیوار زرد: اینجا دارم هدر می‌روم!

به گزارش "ورزش سه"، چارچوب دفاعی بروسیا دورتموند به دنیای فوتبال نشان داد که پست شماره 9 آن چیزی نیست که کیلیان امباپه را خوشحال می‌کند. 

دیوار زردی که او در 90 دقیقه بازی رفت نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا در آن گرفتار شده بود، مثالی عالی برای رئال مادریدی بود که شروع به آماده شدن برای ورود این بازیکن فرانسوی می‌شود و در رئال مدتی است که می‌دانند امباپه هرگز یک شماره 9 ایده‌آل نیست.

دیشب فقط ویتینیا و مارکینیوش در پی اس جی درخشیدند و نگذاشتند پاریس با شکستی سنگین‌تر برگردد. اگر آن تکل دقیق دقیقه پایانی مدافع برزیلی نبود، پی اس جی با بیشتر از یک گل سیگنال ایدونا پارک را ترک می‌کرد. ویتینیا مثل هر دو بازی رفت و برگشت برابر بارسا جواهر خط میانی تیمش بود و مهاجمان قدر پاس‌های او را ندانستند. با این نتیجه، تیم آلمانی دلایلی خوب برای رویای یک فینال دیگر بعد از 2013 دارد اما گام به گام. آنها ابتدا باید از پارک دو پرنس دیدن کنند.

یافتن راه حل قبل از ورود امباپه 

در تابستان گذشته، وینیسیوس مجبور شد بخشی از آموخته‌های خود را تغییر دهد، درسی که او را به یکی از بهترین‌ها در فاز تهاجمی تبدیل کرده است. در واقع او خود را در خدمت ماموریت جدید آنچلوتی قرار داد. این ستاره برزیلی از زمانی که فوتبالش را شروع کرد، به‌عنوان وینگر چپ بیشترین لذت را از بازی برده اما این تا رسیدن جود بلینگام به رئال بود.

آنجا شماره هفت رئال متوجه شد که بازی در نقشی غیر از وینگر، به او اجازه می‌دهد تا به دروازه نزدیک‌تر شود و او حالا کاملاً با نقش جدید خود سازگار شده، نقشی که می‌تواند مقدمه ورود کیلیان امباپه به رئال باشد.

شماره هفتی فرانسوی به‌عنوان پست 9 مناسب نیست و قبلاً چندین‌بار به وضوح نشان داده است که در آن موقعیت احساس راحتی نمی‌کند. بازی لیگ قهرمانان برابر بروسیا نمونه کامل آن بود. کیلیان در نیمه اول محو بود و در نیمه دوم کمی بهتر اما نتوانست ناجی تیمش از جهنم دورتموند شود. رئال مادرید این مشکل را به موقع دید و حس کرد. رئال درست قبل از ورود بازیکن PSG به دنبال راه حلی برای آن بود.

کیلیان اسیر در دیوار زرد

ادین ترزیچ یک دیوار زرد رنگ برای کیلیان امباپه طراحی کرد. چارچوب دفاعی او کافی بود تا ستاره فرانسوی را عصبانی کند. عصبانی از اینکه آنطور که می‌خواست در جریان بازی قرار نگرفت. با هوملس که بهترین نسخه خود را بازیافته، امباپه دشواری‌های زیادی در زمین داشت. او با تکل‌های زیبای خود بارها امباپه را ناکام گذاشت و چندین‌بار ضد حمله فرانسوی‌ها را قطع کرد.

دیشب امباپه در حمله احساس تنهایی می‌کرد. بهترین عملکرد او درست زمانی بود که او به سمت چپ رفت. کیلیان یک توپ به تیر زد و پرتحرک‌تر نشان داد. در مجموع او ناامید و ناتوان از یافتن خط ارتباطی با ویتینیا، شماره هفت، سایه فوتبالیستی بود که ما به آن عادت کرده‌ایم. 

چهره گرفته و عصبی امباپه در پایان بازی حس واقعی او در پایان مسابقه‌ای را نشان می‌داد که شاید مقدمه پایان رویای فینال لیگ قهرمانان برای او باشد و این بدترین وداع ممکن او با پاریس خواهد بود. 90 دقیقه دیگر در پارک دو پرنس و با امباپه در پست محبوبش، همه چیز ممکن خواهد بود.